هر روز از زيان‌هاي چاقي بيشتر آگاه مي‌شويم و به تازگي نيز نتايج مطالعه‌اي در همين زمينه منتشر شده که نشان مي‌دهد...
افراد چاق، احتمالا بيشتر از سايرين در معرض خطر ابتلا به سرطان مري هستند. به گزارش رويترز، مطالعات انجام‌شده در دانشگاه کليولند اين نتايج را به همراه داشته است.
براساس اين گزارش، اين موضوع احتمالا مي‌تواند توجيه‌کننده افزايش موارد جديد ابتلا به اين نوع سرطان در کشورهايي مانند ايالات متحده باشد؛ چرا که در اين کشورها شيوع چاقی در سالهای اخير به طور متوسط در حال افزايش بوده است. بررسي‌هاي بيشتري لازم است تا بتوان سازوکار دقيق تاثير چاقي را در بروز اين سرطان نشان داد. نتايج اين مطالعه در آخرين شماره نشريه بيماري‌هاي دستگاه گوارش آمريکا منتشر شده است.
حلقه معيوب چاقي
گرفتاري آدم‌هاي چاق، گويا يكي و دو تا نيست؛ هم ورزش برايشان سخت‌تر است، هم اشتهايشان بيشتر است و هم بايد نگران باشند كه مبادا به عوارض اضافه‌وزن مبتلا شده باشند و همين نگراني هم، باعث پرخوري بيشترشان مي‌شود.
به تازگي خبري در محافل علمي منتشر شده كه نشان مي‌دهد اين چرخه معيوب واقعا جدي‌تر از اينهاست؛ چرا كه تازه‌ترين مطالعات نشان مي‌دهد بافت چربي، به‌خصوص در نواحي دور شكم، مي‌تواند باعث ترشح هورموني شود كه اين هورمون تحريك‌كننده رشد سلول‌هاي بافت چربي و نيز اشتهاي فرد است. به اين ترتيب، چاقي، آن هم چاقي دور شكم، باز هم براي فرد بيمار، چاقي مي‌آورد.
اين هورمون، كه نوروپپتيد Y يا NPY نام دارد، براي محققان ناشناخته بود. آنها در مطالعات پيشين خود سازوكار اصلي اين هورمون را دريافته بودند؛ اما گمان مي‌كردند تنها منشا آن، خود مغز است. اما مطالعه جديد، كه روي موش‌هاي آزمايشگاهي انجام شده، نشان مي‌دهد كه چربي‌هاي دور شكمي هم مي‌توانند اين هورمون را توليد كنند. به اين ترتيب مي‌توان گفت علاوه بر اينكه مهم است عوارض چاقي را بدانيم، مهم است بدانيم اين چاقي در كدام نقطه بدن متمركز است؛ چون چاقي دور شكم و كمر، خطرناك‌تر است.
مطالعه‌اي كه در آگوست سال گذشته ميلادي در نشريه كالج بيماري‌هاي قلبي آمريكا منتشر شد، نشان مي‌داد كه دور كمر 81 سانتي‌متر به بالا براي زنان و 94 سانتي‌متر به بالا براي مردان، مي‌تواند هشداري براي وقوع حمله قلبي با احتمال بالا باشد. اهميت موضوع تا آنجا بود كه حتي در كساني كه وزن آنها نسبت به قدشان در محدوده طبيعي بود، اما دور كمر بالا داشتند، احتمال رسوب چربي در رگ‌ها و تصلب شرائين (آترواسكلروز) بيشتر بود و اين همان چيزي است كه متخصصان قلب را نگران وقوع حمله قلبي مي‌كند.همچنين مطالعات قبلي كه در دانشگاه هاروارد انجام شده و در بهار سال گذشته منتشر شد، نشان مي‌داد كه بافت چربي پراكنده در نقاط مختلف بدن، حتي اگر نسبت وزن به قد فرد در محدوده طبيعي باشد، باز مي‌تواند دردسرساز شود.
اين محققان، با تصويربرداري خاصي از پراكندگي چربي در نقاط مختلف بدن و مقايسه تصاوير به دست آمده با احتمال خطر وقوع بيماري‌هاي قلبي در درازمدت، دريافته بودند كه هر چقدر ميزان چربي‌هاي رسوب‌كرده در ارگان‌هاي حياتي بدن مانند قلب و كبد بيشتر باشد، فرد بيشتر در معرض خطر اين بيماري‌هاست؛ حتي اگر وزن او هم طبيعي باشد و چاق به‌نظر نرسد و حالا اين مطالعه جديد، توانسته است تا حد زيادي مطالعات پيشين را در مورد چربي‌هاي تجمع‌يافته در نقاط مختلف بدن، به‌خصوص در نواحي دور شكم و كمر، مشخص كند. اين چربي‌ها، با توليد هورمون NPY، چرخه معيوبي مي‌سازند كه باعث مضاعف شدن عوارض احتمالي چاقي مي‌شود.
اما محققان كانادايي مجري اين مطالعه جديد، قصد دارند از اين نتايج، نه براي نااميد كردن بيماران مبتلا به چاقي، كه در جهت يافتن راه‌هاي مناسب براي پيشگيري و درمان مشكلات آنها ا ستفاده كنند. آنها مي‌گويند يافتن نقش بافت چربي در توليد اين هورمون دردسرساز، ممكن است سرنخ‌هايي را جهت يافتن سريع‌تر و زودهنگام افراد مستعد چاقي در اختيار پزشكان قرار دهد. با انجام يك آزمايش خون ساده، در آينده، شايد بتوان اين افراد را زودتر و قبل از اينكه در اين چرخه معيوب گرفتار شوند، شناسايي كرد.
